towarzyszka broni

  • kobieta, która wspólnie z kimś walczy lub walczyła
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    osoby związane z wojskiem i wojną

    • wieloletnia, wierna towarzyszka broni
  • Winnie rzuciła dla niego naukę i wygodne życie w Kampali; poszła do buszu, do partyzantki. Przez pięć lat była jego towarzyszką broni, kochanką, gospodynią i opiekunką.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Nocni wędrowcy, 2009

    Te dwie kobiety to Luiza Bakujewa, około czterdziestki, niegdyś, jeszcze w czasie pierwszej wojny czeczeńskiej, kucharka w oddziale Basajewa, później jego wieloletnia towarzyszka broni, i Miriam Barajewa - wdowa po krwawym Abrim.

    źródło: NKJP: Igor T. Miecik: Śmierć, siostra moja, Polityka, 2004-07-10

    Widok wojowniczek wywoływał u muzułmanów panikę, gdyż - wedle ich wierzeń - śmierć z ręki kobiety utrudnić mogła dostanie się do raju. Natomiast w dwupłciowych oddziałach Izraela występowała opiekuńczość w stosunku do towarzyszek broni, silniejsza niż cele walki..

    źródło: NKJP: Grzegorz Kurkiewicz: Panie do woja!, Dziennik Bałtycki, 2002-03-08

    Po upadku powstania akowcy swoim towarzyszkom broni, idącym do niewoli, nadawali stopień podporucznika, żeby mogły dostać się do oflagów.

    źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    ż, odmienny: towarzyszka
  • bez ograniczeń + towarzyszka broni +
    (KOGO)
Data ostatniej modyfikacji: 16.10.2017