no wiesz - Wielki słownik języka polskiego PAN

forma wyrażenia oburzenia lub zaskoczenia tym, co ktoś inny zrobił lub powiedział

ATEMATYCZNY

	[...] zapytałem Kazia, co jest lepsze: kraść czy żebrać . - No, wiesz ! - zawołał. - Żebrać wolno, a kraść nie wolno! Złodziei pakuje się do więzienia! źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
	Więc nienawidzisz mojego ojca, bo prowadzi śledztwo przeciwko twojemu. A może nienawidziłeś go już wcześniej? - No wiesz ! źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
	Matka mówi do syna: „Jak to, to ona ci nawet nie ugotuje obiadu? W domu miałeś wszystko, a teraz sam prasujesz koszule? To ja mogłam, a ona nie może? A co to, korona jej z głowy spadnie? No wiesz, jak możesz godzić się na coś podobnego!” źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Gdyby zamilkły kobiety, 2005
	Muszyna spytał: „Co to jest PDK?”, a Lenka, udając oburzenie, odpowiedziała: „No, wie pan! Jak można nie wiedzieć? Powiatowy Dom Kultury”. źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Cudowna melina, 1988

typ frazy: fraza wykrzyknikowa

Używane także w postaciach: no wiecie, no wie pan, no wie pani, zgodnie z obowiązującymi zwyczajami zwracania się do osób w polszczyźnie.