w gruncie rzeczy
-
mówiący o czymś, o czym można by sądzić, że nie jest prawdą, mówi, że prawdziwe jest właśnie to, co mówi
-
komentarz przyrematyczny
-
wykładnik oceny prawdziwości sądu
-
(quasi)synonimy: de facto II
tak naprawdę
w istocie
w istocie rzeczy
w rzeczywistości
-
Profesor robił wrażenie surowego pedagoga, ale w gruncie rzeczy był ciepły, serdeczny, życzliwy.
źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998
O tym, jak dalece w gruncie rzeczy drobnomieszczańska jest tradycja, z której się wywodzę, o tym wymownie świadczy droga życiowa mego rodzeństwa [...]
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
Uznałem, że jestem prawie dorosły i w gruncie rzeczy nie różnię się od ludzi starszych.
źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1961
Dodało jej to tylko nowego bodźca, żeby jak najszybciej odrobić te, teoretyczne w gruncie rzeczy, straty - dla samej satysfakcji i dla sportu.
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
-
część mowy: partykuła
-
w gruncie rzeczy _ ograniczenia zakresu użycia:nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącego
nie: w Zd pyt.
nie w Zd rozk.szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja