-
1.
urzędnik sprawujący kontrolę nad funkcjonowaniem szkół na terenie województwa -
Jeżeli wyrazu kurator używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równa M. lp., a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. kurator poinformowała, spotkanie z nową kurator, Marią Kowalską. Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego, np.: spotkanie z nowym kuratorem, Moniką Kowalską.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata -
- małopolski, pomorski, śląski…; wojewódzki kurator
- kurator oświaty
- funkcja, praca, stanowisko; dozór, nadzór, opieka; nagroda; obowiązki; opinia, sprawozdanie; uprawnienia kuratora
- kurator nadzoruje; przeprowadził coś
- powołać kuratora
- być, zostać kuratorem
- skierować coś, zwrócić się (z prośbą); do kuratorów; coś przeprowadzone przez kuratorów
-
Jednocześnie władze miasta zwróciły się do małopolskiego kuratora oświaty o opinię w sprawie odwołania dyrektora szkoły za brak nadzoru nad pracą księgowej.
źródło: NKJP: (ab): Dyrektor do zwolnienia?, Gazeta Krakowska, 2003-03-29
Kurator nadzoruje pracę nauczycieli, realizację programów nauczania i wychowawczych, rozpatruje skargi rodziców, kontroluje wypoczynek wakacyjny dzieci – obozy i kolonie.
źródło: NKJP: www.borowski.pl
Na razie wystosowaliśmy pismo do starosty i kuratora oświaty - mówi Anna Kasieczka, nauczyciel z ZSO i członek komitetu.
źródło: NKJP: (mał): Ważą się protesty, Dziennik Łódzki, 2004-01-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurator
kuratorzy
ndepr kuratory
depr D. kuratora
kuratorów
C. kuratorowi
kuratorom
B. kuratora
kuratorów
N. kuratorem
kuratorami
Ms. kuratorze
kuratorach
W. kuratorze
kuratorzy
ndepr kuratory
depr -
łac. cūrātor 'opiekun (prawny)'