Jak korzystać ze słownika?

kurator

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. sądowy

  • Definicja

    2.

    praw.  osoba wyznaczona przez sąd, która sprawuje nadzór nad osobami z orzeczeniem sądowym w sprawach rodzinnych, karnych lub dotyczących osób nieletnich
  • Noty o użyciu

    Jeżeli wyrazu kurator używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równa M. lp., a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. kurator poinformowała, spotkanie z nową kurator, Marią Kowalską. Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego, np.: spotkanie z nowym kuratorem, Moniką Kowalską.

  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    sąd

  • Połączenia
    • zawodowy kurator; kurator rodzinny, społeczny; sądowy; okręgowy
    • kurator sądu
    • kurator dla dorosłych; kurator do spraw nieletnich
    • kurator w sądzie
    • zastępca; czynności, działalność; decyzja; dozór, nadzór, opieka; funkcja, praca, obowiązki, uprawnienia, zadania; wynagrodzenie kuratora
    • ustawa o kuratorach
    • mieć; powołać, przydzielić; zasądzić kuratora kuratora
    • być, zostać kuratorem
    • (wywiad) przeprowadzony; (opinia) wydana przez kuratora
  • Cytaty

    W mojej pracy spotkałem się z przypadkiem, że kurator rodzinny jest bardzo zaangażowany w pomoc dla dzieci z najuboższych rodzin.

    źródło: NKJP: Katarzyna Wolak: Pomoc sposobem na życie, Gazeta Krakowska, 2003-08-13

    W okręgu konińskim jest 43 kuratorów zawodowych i 200 społecznych. Kuratorzy dla dorosłych wykonują orzeczenia w sprawach karnych, rodzinni zajmują się m.in. nieletnimi.

    źródło: NKJP: Andrzej Dusza: Więcej obowiązków, Polska Głos Wielkopolski, 2004-08-11

    Pani sędzia potraktowała Leszka ulgowo. Jego wspólnikom, 14-letniemu Piotrkowi i niespełna 15-letniemu Tomkowi przydzieliła kuratora.

    źródło: NKJP: Halina Stęplówna: Zagadki kryminalne Ucieczka, Express Ilustrowany, 2002-05-10
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kurator
    		 kuratorzy
    		 ndepr
    kuratory
    		 depr
    D. kuratora
    		 kuratorów
    C. kuratorowi
    		 kuratorom
    B. kuratora
    		 kuratorów
    N. kuratorem
    		 kuratorami
    Ms. kuratorze
    		 kuratorach
    W. kuratorze
    		 kuratorzy
    		 ndepr
    kuratory
    		 depr
  • Składnia
    bez ograniczeń + kurator +
    (JAKI)
  • Pochodzenie

    łac. cūrātor 'opiekun (prawny)'