-
5.
osoba, która zawodowo zajmuje się organizowaniem wystaw -
Jeżeli wyrazu kurator używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równa M. lp., a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. kurator poinformowała, spotkanie z nową kurator, Marią Kowalską. Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego, np.: spotkanie z nowym kuratorem, Moniką Kowalską.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
sztuki plastyczne -
- kurator galerii, muzeum; wystawy
- artyści i kuratorzy, krytycy i kuratorzy
- powołanie kuratora
- być, zostać kuratorem
-
- Monitoring prowadzony we współpracy ze strażą zawodową pozwoli nam lepiej chronić nasze zbiory - mówi Stefan Górski, kurator muzeum.
źródło: NKJP: tc: Cenne zabytki pod specjalnym nadzorem, Dziennik Łódzki, 1898-4819
Na ławeczce w ogrodzie siedzi czterech artystów i zastanawia się, czym by tu zaskoczyć świat sztuki, krytyków i kuratorów.
źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: A to ci sztuka!, Polityka, 2009-02-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurator
kuratorzy
ndepr kuratory
depr D. kuratora
kuratorów
C. kuratorowi
kuratorom
B. kuratora
kuratorów
N. kuratorem
kuratorami
Ms. kuratorze
kuratorach
W. kuratorze
kuratorzy
ndepr kuratory
depr -
+ kurator + (CZEGO) -
łac. cūrātor 'opiekun (prawny)'