z gruntu
-
to, o czym mowa, jest takie, że daną cechę można w sposób prawdziwy o tym orzec, bo taka jest tego czegoś istota
-
wykładnik wnioskowania
-
Chcę powiedzieć, że tego rodzaju interpretacje naszych zachowań są z gruntu fałszywe i nie odpowiadają faktycznym intencjom rządu.
źródło: NKJP: Biuro Administracyjne Kancelarii Senatu Rzeczypospolitej Polskiej: Sprawozdanie z 5. posiedzenia Senatu RP w dniu 19 listopada 1993 r., 3. kadencja
„Mam nerwicę serca, więc mam chore serce” -jest to zdanie z gruntu błędne.
źródło: NKJP: Marek Jarosz: Nasze zdrowie - Co Każdy powinien wiedzieć o chorobach psychicznych, 2004
W czasie teraźniejszym szamoce się tylko drgający niespokojnie sekundnik zegarka. Osamotniony, wciąż na nowo wyprzedza dwie grubsze wskazówki, bez pośpiechu krążące po bliźniaczych orbitach, jak widać, sprzężone z nim tylko mechanicznie. Rytm gorączkowej szamotaniny jest im z gruntu obcy.
źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Tryby, 2003
Ale niegdysiejsza atrakcyjna laseczka w mini dawno już przekroczyła ustawowy wiek emerytalny i jej comeback wydaje się pomysłem z gruntu chybionym.
źródło: NKJP: Wojciech Mann: Niespodzianka córki Franka, Polityka nr 2478, 2004-11-13
Piszę to ze smutkiem, bo przez lata ulegałem iluzji, że wszyscy jesteśmy z gruntu uczciwi i gotowi budować sprawiedliwą Polskę, tylko okoliczności nam nie sprzyjają.
źródło: NKJP: W.Hagedorny: Szast–prast: Narada, Tygodnik Ciechanowski, 2008-04-22
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
z gruntu _
Przysł. lub Przym.
szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: stały: antepozycja