w istocie
-
książk. mówiący o tym, o czym ktoś sądzi, że jest inaczej, mówi, że wie, że jest tak, jak mówi
-
komentarz przyrematyczny
-
wykładnik oceny prawdziwości sądu
-
(quasi)synonimy: de facto II
tak naprawdę
w gruncie rzeczy
w istocie rzeczy
w rzeczywistości
-
Nie określiłem ich bliżej, tylko dałem do zrozumienia, że są to sprawy poważne i złożone. W istocie nie miałem w Wenecji żadnych spraw do załatwienia.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
Ewangelia - nawet kiedy opowiada o bankach, brzęczącej monecie, beczkach oliwy - w istocie mówi o miłości.
źródło: NKJP: Jan Twardowski: Blisko Jezusa, 1995
- Ach tak? - staram się być zdziwiony, zmieszany, pełen poczucia winy, w istocie jednak spokój tej kobiety zaczyna doprowadzać mnie do furii.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
Niebieska kulka była w istocie miniaturową, sprężystą piłeczką.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
Choć Reynevan w istocie gotów był stanąć u boku husytów z bronią w ręku, nie dane mu było.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
-
część mowy: partykuła
-
w istocie _ ograniczenia zakresu użycia:nie: Zd rozk.szyk: zmienny: neutralna antepozycja