niespełna rozumu

  • książk.  taki, który zachowuje się nierozsądnie i nielogicznie i sprawia wrażenie chorego psychicznie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

    • człowiek; ktoś niespełna rozumu
    • być niespełna rozumu
  • Wacław [...] uważany jest w Zawadowie za niespełna rozumu: podobno w dzieciństwie miał bardzo poważny wypadek. Teraz chodzi po wsi bez celu, marudzi, przeszkadza.

    źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1995-12-01

    Einstein mawiał, że człowiek, który oczekuje zmiany skutków bez zmiany przyczyn, to człowiek niespełna rozumu.

    źródło: NKJP: Gazeta Ubezpieczeniowa, 2002-07-30

    Czarownica wypełzła ze swej kryjówki i z otwartą gębą zapatrzyła się na światło. [...] Wiedźma okazała się niespełna rozumu dzieckiem. Wskazywały na to jej ruchy, cielęcy zachwyt na widok ognia, palec wetknięty do ust.

    źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

    Tylko [...] ktoś niespełna rozumu mógł przypuszczać, że mistrzowie Polski choć mieli w nogach bardzo zacięty, przegrany euroligowy pojedynek z hiszpańskim Tau Ceramica Vitoria, przystąpią do spotkania z Sokołowem-Zniczem bez należytej powagi. Już dwa razy bardzo boleśnie przekonali się, że lekceważenie kogokolwiek nie popłaca.

    źródło: NKJP: Życie Podkarpackie

    - Jeśli mówię, że nie ma nowotworów wszyscy wyobrażą sobie, że autor tego stwierdzenia jest niespełna rozumu. Medycyna z całego świata twierdzi, że jest choroba nowotworowa, a jakiś Polak, domorosły znawca tego problemu robi sobie żarty.

    źródło: NKJP: Express Ilustrowany, 2001-05-21

  • typ frazy: fraza przymiotnikowa

    we wszystkich formach fleksyjnych ta sama postać
Data ostatniej modyfikacji: 30.01.2015