na punkcie
-
nadawca nazywa osobę lub rzecz, wobec której ktoś ujawnia skrajne postawy lub emocje, o których mowa
-
Ty masz kompleks na punkcie swojego ojca.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
[...] w czasach Cesarstwa ludzie przesadzali na punkcie najnowszych zdobyczy higieny.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
Janka była dosyć wrażliwa na punkcie swojego żydowskiego pochodzenia [...].
źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
Natomiast wiele lat znosiłam jego pijaństwo, obsesję na punkcie broni [...].
źródło: NKJP: Izabela Czuban: Znalezienie mieszkań dla ofiar przemocy to obowiązek władz gminy, Gazeta Wrocławska, 1999
[...] sfeminizowane gry komputerowe wcale nie przyciągnęły rzesz kobiet. Na ich punkcie wyraźnie oszaleli za to mężczyźni i chłopcy.
źródło: NKJP: Piotr Wawoczny: Lara i inne, czyli kim jesteś Cyberkobieto?, Cosmopolitan, 1998
-
część mowy: przyimek
-
na punkcie KOGO / CZEGO
na KOGO / CZEGO punkcieszyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
wewnętrzny: stały