do potęgi
-
to, o czym mowa, ma daną cechę w tak dużym stopniu, że zwraca to uwagę
-
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: do kwadratu
do sześcianu
-
Barbara akurat miała w sobie coś z wampa od rana do wieczora, ale teraz była wampem do potęgi.
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997
Ta pani jest zboczona do potęgi. Ta pani może założyć partię zboczonych kobiet.
źródło: NKJP: Rafał Ryszka: Przemoc słowna, Wychowawca, 2008-05
Roześmiała się i spytała, czy nie wstąpiłby do niej na herbatę, „żeby zrobiło się banalnie do potęgi”.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wielką miłość tanio sprzedam, 2003
Kładą się na nim dodatkowym cieniem sprawy często marginalne, nagłaśniane do potęgi, gdyż niczym innym jest tak zwana sprawa starachowicka, czy nawet „afera Rywina”, będąca odpowiednikiem igrzysk, przy okazji rodząca pytanie: „qui bono” – czyje dobro?
źródło: NKJP: Barbara Blida: Na lewicy, Trybuna Śląska, 2004-01-09
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
_ do potęgi
Rzecz. oraz Czas., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: postpozycja