na miejsce

  • nadawca nazywa osobę lub rzecz, które zostały lub zostaną zastąpione przez to, o czym mowa
  • wykładnik relacji równoważności

  • (quasi)synonimy:  w miejsce
  • B. powrócił do swojego gabinetu, gdzie nagle przestały go cieszyć mahoniowe meble, wstawione na miejsce plastykowych, standardowych fotelików.

    źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998

    Bo o niej mówi najwięcej i o encyklice Laborem exercens, i o świętowaniu dnia wolnego, i o ładzie moralnym, który jest niezbędny, bo gdy go brak, to na miejsce sprawiedliwości wkrada się krzywda, a na miejsce miłości nienawiść.

    źródło: NKJP: Jarosław Józef Szczepański: Górnik polski, 2005

    Żarówka w garderobie się przepali? Kwaterko ją umiejętnie wykręca, potrząsa, osłuchuje, kiwa ze zrozumieniem głową, wyjmuje z torby zupełnie taką samą żarówkę i wkręca ją na miejsce poprzedniej [...].

    źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

    Jak wąż zrzuca starą skórę, aby na jej miejsce przywdziać nową.

    źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974

    Art. 872. Można zastrzec, że spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki na jego miejsce.

    źródło: NKJP: Sejm RP: Kodeks cywilny

  • część mowy: przyimek

  • na miejsce KOGO / CZEGO
    na CZYJE miejsce
    Rz. - obiekt tego samego rodzaju co inny wspomniany w wypowiedzeniu
    szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
    wewnętrzny: stały
Data ostatniej modyfikacji: 27.11.2018