glin
-
chem. lekki, srebrzystobiały metal, odporny na korozję, dobrze przewodzący prąd i ciepło, używany do wyrobu naczyń kuchennych, części samochodowych i samolotowych oraz w przemyśle elektronicznym i budownictwie
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
minerały i pierwiastki
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
materiały używane w przemyśle
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
materiały, narzędzia i maszyny budowlane -
synonimy: aluminium
hiperonimy: substancja
-
- siarczan, tlenek glinu
-
Zamiast metalowym wiertłem miażdżącym i tnącym powierzchnię zęba, doktor Dobkowski próchnicę usuwa mocno sprężonym tlenkiem glinu, przypominającym drobniutki piasek.
źródło: NKJP: (AK): Borowanie bez bólu, Super Express, 2006
Przez długi czas podejrzewano u chorych zatrucie glinem (aluminium) z wody lub aluminiowych naczyń, używanych w gospodarstwie domowym.
źródło: NKJP: Ewa Nowakowska: Enzym pamięci, Polityka, 2000-03-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. glin
gliny
D. glinu
glinów
C. glinowi
glinom
B. glin
gliny
N. glinem
glinami
Ms. glinie
glinach
W. glinie
gliny
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. glina