ktoś idzie na łatwiznę
-
pot. pejorat. ktoś, robiąc coś, wybiera sposób działania łatwiejszy, wymagający mniej wysiłku lub mniej kosztów
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Głośna muzyka, kłótnie u sąsiadów, krzyki i inne hałasy dają się lokatorom we znaki. Firmy budowlane zazwyczaj idą na łatwiznę. Budując ściany stawiają przegrody z taniego, niskiej jakości materiału, który w dodatku nie zapewnia izolacji akustycznej.
źródło: NKJP: (pio): Ciszej za tą ścianą, proszę!, Gazeta Pomorska, 2009-11-08
Niestety podręczników nie kupuje też młodzież szkół średnich. Zamiast nich wybiera opracowania. Podobną tendencję zaobserwował Benedykt Wandachowicz z Księgarni Akademickiej i Antykwariatu przy ul. Narutowicza. - Młodzież idzie na łatwiznę i kupuje te, według mnie, mało wartościowe pozycje [...].
źródło: NKJP: xx: Ruch w księgarniach i antykwariatach, Express Ilustrowany, 2001-09-05
Zwycięstwo zwalnia go z pierwszej, recytatorskiej części egzaminu do warszawskiej szkoły teatralnej. Złotoryjanin nie zamierza jednak iść na łatwiznę – chce zdawać egzamin jak inni kandydaci.
źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Wygrał z gardłem, Gazeta Wrocławska, 2003-06-03
Malował to, co dziś kolekcjonerzy polscy kochają najbardziej: realistyczne obyczajowe scenki, w których romantyzm mieszał się z humorem, zawadiackość z sentymentalizmem, patetyczność z zadumą. Pomimo ogromu zamówień, niechętnie szedł na łatwiznę; był perfekcjonistą w każdym calu.
źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Coś nad kanapę, Polityka, 2006-12-23
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: iśćodpowiednik aspektowy: ktoś poszedł na łatwiznę