werwa
-
cecha wyrażająca się w szybkim i sprawnym działaniu, w pełnym zaangażowaniu w to, co się robi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- młodzieńcza; wielka werwa
- z werwą i temperamentem; dynamizm i werwa, humor i werwa, kondycja i werwa, zdrowie i werwa
- pełny werwy
- odzyskać, zachować; stracić werwę
- tryskać werwą
- mówić, śpiewać, zagrać, grać z werwą
-
Jako cechy wzmacniające wizerunek kandydata na radnego czy wójta wymieniane są: werwa, nowatorstwo, młodzieńczość, rzutkość i empatia [...].
źródło: NKJP: Teatr wyborczy, Dziennik Polski, 2002-09-23
Widzowie zgodnie podkreślali, że w porównaniu do zeszłorocznego koncertu piosenkarz wyraźnie odzyskał sceniczną werwę i siłę. – Miło było popatrzeć na niego, znów bardzo energicznego i pełnego życia [...].
źródło: NKJP: (eska): Urodziny u ... rodziny, Dziennik Łódzki, 2005-02-04
Dawne przeboje, inscenizowane pomysłowo, z werwą i poczuciem humoru, wywołują salwy śmiechu na widowni.
źródło: NKJP: Wanda Zwinogrodzka: Zostały piosenki, Gazeta Wyborcza, 1992-05-18
Karp stał się symbolem Święta Chłopców, ponieważ Japończycy uznają go za rybę o niezwykłej werwie, tak pełną energii i niespożytej siły, że może płynąć pod prąd nawet szybko płynących strumieni i wodospadów.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. werwa
werwy
D. werwy
werw
C. werwie
werwom
B. werwę
werwy
N. werwą
werwami
Ms. werwie
werwach
W. werwo
werwy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. verve 'wypowiedź', 'sposób robienia czegoś', 'kaprys', 'fantazja twórcza, wena'
< z łac. ludowej *verva / *verba < łac. verbum 'słowo'