ktoś rzucił kogoś/coś na pożarcie komuś
-
ktoś pozwolił na to, aby ktoś inny w jakiś sposób pastwił się nad kimś lub czymś, wyżył się na tym kimś lub czymś lub zrobił temu komuś lub czemuś coś innego negatywnego pod jakimś względem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Aby załagodzić rozbudzone apetyty miejscowych demokratów, król rzucił im wczoraj na pożarcie zdymisjonowanego premiera [...], czołowego obrońcę bezpartyjnej dyktatury.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Korespondent „Gazety” w zagrodzie króla Suazilandu, Gazeta Wyborcza, 1996-05-09
Niech się pan nie łudzi. On nami gardzi jak każdy Szwab. Teraz się nienawidzą, ale jak się dogadają z Rosją, to Rosja odda im Gdańsk. I rzuci im nas na pożarcie.
źródło: NKJP: Stefan Chwin: Hanemann, 1995
Ludzkie losy, intymne historie, które [...] chcieliby rzucić na pożarcie tabloidom i żądnej sensacji tłuszczy, nie są tu traktowane jak nawóz historii. Projekt utajnia bowiem sprawy intymne w teczkach wszystkich osób objętych nową lustracją.
źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Gdzie ci agenci?, Polityka, 2006-03-04
[...] przetrwał fatalny czas, kiedy został rzucony na pożarcie najpierw „uzdrowicielom” spod znaku AWS, a potem młodemu, zdolnemu komisarzowi [...]. Jest teraz firmą dochodową, a od 1 kwietnia będzie spółką prawa handlowego.
źródło: NKJP: cm: Elmet sp z o.o., Gazeta Goleniowska, 2009-03-30
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, pch; odmienny: rzucićodpowiednik aspektowy: ktoś rzuca kogoś/coś na pożarcie komuś