do szczętu

  • w maksymalnym stopniu
  • wykładnik stopnia cechy

  • Choć wydawca Kazika Sławek Pietrzak uważa, że „ten album to dużo ładnych piosenek”, trzeba jasno powiedzieć: płyta „Los się musi odmienić”, to przede wszystkim skrajnie ponura wizja świata, w którym jedni cierpią, a inni głupieją do szczętu.

    źródło: NKJP: Mirosław Pęczak: Kazik na ostro, 2005-06-11

    A on wali do mnie otwartym tekstem: „Słuchaj, zacznij organizować powielacze...” Pomyślałem, że skretyniał do szczętu. Jakie powielacze?

    źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995

    Obcasy butów starte do szczętu, maszerował z daleka, od Prus.

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Dolina Issy, 1993

    Pół roku temu włamano się do jego mieszkania ogołacając je do szczętu, a teraz skradziono mu samochód.

    źródło: NKJP: Cezary Goliński: Ulubieniec złodziei, Gazeta Wyborcza, 1993-04-15

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • _ do szczętu
    Cz. nazywający zmianę, najczęściej niszczenie, ubywanie czegoś
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: stały: postpozycja
Data ostatniej modyfikacji: 16.11.2017