-
osoba wyróżniająca się negatywnie w swoim środowisku i przynosząca mu wstyd
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
-
-
- zakała grupy, ludzkości, rodziny, społeczeństwa, świata
- stać się zakałą
-
|
Jak sam przyznaje, był przez długie lata zakałą rodziny. Problemy miewał nie tylko w szkole, ale i nieustannie łamał prawo. Jego przyjaciółmi byli gangsterzy, a rozrywką nieustannie wszczynane bijatyki.
źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Warzywna sałatka według Carrolla, Gazeta Krakowska, 2005-06-11
|
|
W społeczeństwie, które ciągle jeszcze pielęgnuje wiktoriańskie tradycje, Bacon był jak zakała i z pewnością trudno uznać go za wzór dla młodzieży i kandydata na patrona szkoły. Zdeklarowany, wręcz demonstracyjny homoseksualista, regularny bywalec barów i nieregularny narkoman.
źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Malowany ptak, Polityka, 2008-10-04
|
|
W twoich oczach byłam kimś całkiem innym: upadłą, zepsutą, wyuzdaną i zdemoralizowaną do szpiku kości czarną owcą. Wyrodkiem. Hańbą i zakałą naszej przenajświętszej rodziny.
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1,
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zakała
|
zakały
|
|
| D. |
zakały
|
zakałów
zakał
|
|
|
|
| C. |
zakale
|
zakałom
|
|
| B. |
zakałę
|
zakałów
zakały
|
|
| N. |
zakałą
|
zakałami
|
|
| Ms. |
zakale
|
zakałach
|
|
| W. |
zakało
|
zakały
|
|
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm zakał, B. lm zakały. Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm zakałów lub r. ż, D lm zakał, B. lm zakały.
-
|
+ |
zakała |
+ |
|
-
Od: przedrostkowego czasownika zakalić 'zanieczyścić, zabrudzić; zob. kalać
CHRONOLOGIZACJA:
XVI w.,
SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.
Data ostatniej modyfikacji: 09.04.2018