harpun
-
broń z grotem zakończonym hakiem i z doczepioną liną, wykorzystywana do polowania na zwierzęta żyjące w morzu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
hiperonimy: broń
-
- drewniany, kamienny, kościany; ostry; zębaty harpun
- harpun z kości
- drzewce, ostrze harpuna; miotacz harpunów
- podnieść, wznieść; wbić; wystrzelić harpun
- rzucić; ranić, zranić, trafić, ugodzić harpunem
- polować z harpunem
- ostry jak harpun
-
I podczas gdy polowanie przy pomocy zwykłego oszczepu zmuszało człowieka do bezpośredniego kontaktu ze zwierzęciem, to harpun rzucony nawet z większej odległości z dużą siłą, wbijał się w ciało zwierzęcia i już w nim pozostawał, a zadziory nie pozwalały mu zeń wypaść.
źródło: NKJP: Mirosława Kanwas: Pradzieje dla Ciebie (3), EKO-U Nas, 2000
Kiedyś więcej zależało od szczęścia; trzeba było trafić tak, żeby w wielkim, tłustym cielsku ostrze harpuna uszkodziło ważne dla życia organy.
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Ekologia, Gazeta Wyborcza, 1994-12-09
Poluję pod wodą z harpunem w Adriatyku, to moja wielka pasja.
źródło: NKJP: Wiara czyni mistrza, Dziennik Polski, 2000-11-24
Z mezolitu przetrwały do naszych dni haczyki i groty do harpunów z kości renów oraz grązy do sieci z łupka kwarcowego.
źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Dom nad Oniego, 2006
Wielorybnikami posługującymi się prymitywnymi harpunami byli niewątpliwie Eskimosi i Indianie zamieszkujący amerykańskie wybrzeże Pacyfiku.
źródło: NKJP: Leszek Solski: Wieloryby i wielorybnictwo, Wiedza i Życie, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. harpun
harpuny
D. harpuna
harpunów
C. harpunowi
harpunom
B. harpun
harpuny
N. harpunem
harpunami
Ms. harpunie
harpunach
W. harpunie
harpuny
-
niem. Harpune
z fr. harpon