do/u licha

Ale na pociechę dodam, że mnie mnóstwo moich czytelników pokochało, a ciebie cała masa twoich czytelników ubóstwia. Tak to już jest.
ANNA: - Nikt mnie nie ubóstwia, do licha! A jeśli nawet, to zaraz mu to przechodzi w dziką nienawiść.

źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

Tymczasem na podwórze wypadł rozgniewany kierowca czerwonego wozu.
- Kto do licha rusza wóz pana Prezydenta? - wrzasnął. Ale zaraz skamieniał ze zdumienia. Czerwony samochód był pusty.

źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959

Przecież, do licha, wszyscy wiemy, że kiedyś Słońce jako czerwony olbrzym spopieli Ziemię, że już nie wspomnę o nieuchronnej śmierci wszechświata - ale to nie jest powód, żeby się z miejsca poddawać!

źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001

- Chybaśmy... - wydyszał, gdy zrównali się z nim. - Chybaśmy ich zgubili. W cóżeś ty nas, u licha, znowu wplątał, Reinmarze?

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

Przy tym chętnie się uczy i wyraża ostentacyjny zapał do pracy, co - w przeciwieństwie do ciężkiej harówki - normalne już nie jest.
Kiedyś na schodach zapytałem go, dlaczego, u licha, tak mu zależy.
- Ty tego nie zrozumiesz - oświadczył.

źródło: NKJP: Paweł Wujec: Na Wyspie Skarbów, Gazeta Wyborcza, 1999-01-09

Więc pozbędziemy się resztek przesądów, otrząśniemy się z przestarzałych nawyków, chłodny rozum weźmie górę, będziemy trzeźwiejsi, ale, tam do licha, czy będziemy szczęśliwsi?

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969