ktoś gra pod suflera

W tamtych czasach aktorzy mieli premiery co tydzień, bo publiczności chodzącej do teatru starczało na dwa razy, dużo grano pod suflera, ale ona była ambitna, starała się przynajmniej monologi znać na pamięć i sforsowała mózg.

źródło: NKJP: Krystyna Janda: www.małpa.pl, 2004

Nie zna tekstu roli, gra pod suflera i na dodatek - jak dowiadujemy się z rozmów wileńskich aktorów (nie jest to wprawdzie świadectwo zupełnie wiarygodne) - raczej kiepsko.

źródło: Andrzej Dziurdzikowski: Cudowne szalbierstwo, Przegląd Powszechny, 4/800/1988 (przegladpowszechny.pl)