na bruku
-
tak, że osoba, o której mowa, nie ma pracy lub mieszkania
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
- wylądować, skończyć/kończyć, znaleźć się, zostać na bruku
-
Napisałem prośbę o zwolnienie i tak się zakończył handlowy epizod w mym życiu. Znowu znalazłem się na bruku.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Po wyprowadzeniu się od konkubenta, „zostałam na bruku, zaproponowano mi miejsce w domu samotnej matki”.
źródło: NKJP: Jolanta Grotowska-Leder: Fenomen wielkomiejskiej biedy : od pizodu do underclass, 2002
Niestety, z dokumentacji Krajowej Rady Sądowniczej wynika, że ostatnio więcej niż połowa eksmisji kończy się na bruku.
źródło: NKJP: Ewa Nowakowska: Byle nie na bruk, Polityka, 2000-05-27
[...] harówką dla pegeeru zasłużyli na godne potraktowanie. Nie na to, żeby żyć na bruku, ale na darmowe mieszkania zastępcze.
źródło: NKJP: Natalia Gańko: Sami swoi, Polityka, 2004-02-21
-
typ frazy: fraza przysłówkowa
ndm -
Cz + na bruku +