dyfamacja

  • książk.  poważny zarzut stawiany publicznie komuś, kto twierdzi, że jest niewinny
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • synonimy:  kalumnia
    oszczerstwo
    potwarz
    hiperonimy:  oskarżenie
  • Jeśli ktoś powie o dwóch kochających się homoseksualistach, których miłość nie czyni nikomu krzywdy, że ich uczucia stanowią zagrożenie dla państwa polskiego i polskiej racji stanu, to jest to właśnie dyfamacja.

    źródło: NKJP: Stanisław Tym: Ozór na szaro, Polityka, 2008-03-29

    [...] ucieka się do dyfamacji i konfabuluje, by oczernić przed czytelnikami tego nieszczęśnika [...].

    źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006

    Niestety coraz częściej zamiast merytorycznej i rzeczowej krytyki, [...] potrafi wydobyć z siebie jedynie epitety i dyfamacje.

    źródło: Internet: tygodniknarodowy.pl

    Teodor Roosevelt, który sam atakował wielki kapitał i zarobił na nienawiść Wall Street, nie mógł znieść tych dyfamacji swojej Ameryki i wtedy, w roku 1906, nazwał jej autorów „gnojodłubami”, muckrakers.

    źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Fed, Wiedza i Życie, 1999

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dyfamacja
    dyfamacje
    D. dyfamacji
    dyfamacji
    neut
    dyfamacyj
    char
    C. dyfamacji
    dyfamacjom
    B. dyfamację
    dyfamacje
    N. dyfamacją
    dyfamacjami
    Ms. dyfamacji
    dyfamacjach
    W. dyfamacjo
    dyfamacje
  • internac.

    fr. diffamation

    niem. Diffamation

    ros. diffamácija

    z łac. diffāmātiō 'rozgłaszanie, obwieszczanie'

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 06.12.2017