po kumplowsku

Otworzył szerzej drzwi i przepuścił chłopca. W ostatniej chwili powstrzymał się, by nie zagarnąć go po kumplowsku ramieniem, mógłby ocenić ten gest jako zbyt poufały [...].

źródło: NKJP: Marek Harny: Zdrajca, 2007

- Jestem Tadeusz - przedstawił się. [...] Pocałował ją w rękę. Speszyła się, bo rówieśnicy traktowali ją po kumplowsku.

źródło: NKJP: Maria Terlecka: Nagroda w konkursie „My z PRL”, Gazeta Wyborcza, 1993-03-12

Kumpli musiałby sądzić. To nie po kumplowsku.

źródło: NKJP: Andrzej Plęs: Strach wiedzieć, Gazeta Krakowska, 2003-10-01

Struck robił, co mógł, klepał po kumplowsku Rumsfelda po łopatce, ten jednak nie tylko nie odwzajemnił tych rubasznych serdeczności, ale wręcz odsuwał się od natarczywego gościa z Berlina.

źródło: NKJP: Bez moralnego kompasu, Dziennik Polski, 2002-11-14