klap II

I

wykrzyknik

  • wyraz służący do naśladowania dźwięku, jaki powstaje, gdy coś płaskiego uderza miękko o jakąś powierzchnię
  • Używane również w funkcji predykatywnej, np. Idzie, idzie i nagle klap - leży jak długi.

  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Klap! - przysiadł na stosie książek, które dziedzic kazał sobie sprowadzić, lecz ich nie czytał.

    źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

    Klap, klap, klapały pantofle.

    źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1995

    Jechałem na koniu: klap, klap, klap.

    źródło: NKJP: Anna Sobolewska: Cela: odpowiedź na zespół Downa, 2009

    Błazny i klowni policzkowali się z głośnym: klap! po twarzach [...].

    źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł: opowiadania i reportaże, 2007

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.

CHRONOLOGIZACJA:
1767, SL
Data ostatniej modyfikacji: 29.04.2017