po cwaniacku

  • pot.  w sposób charakterystyczny dla cwaniaka
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Chodził po cwaniacku, rozkołysanym krokiem, z pochylonym do przodu korpusem i głową wsuniętą w ramiona, pilnując rozmaitych, przeważnie ciemnych interesów.

    źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

    My natomiast musimy grać po cwaniacku, coś kombinować, nie obrażając nikogo, ze spokojem goryla [...].

    źródło: NKJP: (SAS): Drżące ręce, Dziennik Polski, 2008-10-29

    Zapamiętuję numery rejestracyjne samochodów i ludzi, do których należą. Zawsze ich rozpoznam, nawet jak przyjadą za parę lat. Nigdy się nie pomyliłem, choć niektórzy po cwaniacku próbują mnie sprawdzić.

    źródło: NKJP: Tomasz Binek: Żyję z lasu, Gazeta Krakowska, 2002-08-29

  • część mowy: przysłówek

Data ostatniej modyfikacji: 06.08.2018