po wsiowemu

  • w sposób uważany za charakterystyczny dla mieszkańców wsi
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Najbliższe środowisko życia człowieka

    wieś


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    zwyczaje i obyczaje

    • mówić, ubrać się, okutany po wsiowemu
  • Kociak ma w kieszeni chustkę do nosa, ale jakoś głupio tę chustkę tak wyjąć, zawiązać po wsiowemu supełki na rogach, jak żniwiarz na polu, lepiej się grzać, nic nie mówić.

    źródło: NKJP: Marek Kochan: Plac zabaw, 2007

    Panie mnie mylą, nie jestem Manuelą! Mam jej ubranie (okutana po wsiowemu), ale jestem jej siostrą.

    źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004

    Tak więc niewłaściwa jest postawa ludzi, którzy wstydzą się mówić „po wsiowemu” z obawy przed wyśmianiem przez „tych z miasta” (zwłaszcza tych, którzy do niedawna sami pracowali w polu i posługiwali się gwarą).

    źródło: Internet

    - Jak myślicie, kamraty – ozwał się Kuba – przyjdą te trzy nasze panny, czy nie przyjdą?
    - A o których pannach gadasz? Mało tego ziela na świecie ? – ozwał się Pietrek.
    - No, dyć o tych naszych, najładniejszych, co to ubierają się nie po wsiowemu i nie wiadomo skąd przychodzą.

    źródło: Internet

  • część mowy: przysłówek

Data ostatniej modyfikacji: 12.12.2013