na odmianę II

I
  • przest.  nadawca mówi, że pod danym względem o tym, o czym mowa, trzeba powiedzieć coś przeciwnego do tego, co zostało powiedziane wcześniej o czymś innym
  • wykładnik przeciwstawienia

  • synonimy:  dla odmiany
  • [...] widziałem, że jest spięty zdenerwowaniem. Mnie na odmianę męczył jakiś rys w jego fizjonomii, jakieś przykre znamię, jakiś ślad potu, który kiedyś zapamiętałem na innej twarzy.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wniebowstąpienie, 1967

    Wkrótce okazuje się, że i w szanowanej i szacownej rodzinie jego przyjaciela, który pomaga mu w pierwszych dniach po ucieczce z domu, także kryje się skandal: tu na odmianę mąż jest niewierny i grozi mu odkrycie całej sprawy, bo ktoś ukradł kompromitujące go listy, a najmłodsza latorośl (złodziej owych listów) zajmuje się do tego jeszcze kolportażem fałszywych banknotów.

    źródło: NKJP: Jerzy Adamski: Świat jako niespełnienie albo Samobójstwo Don Juana, 2000

    Jeszcze mniej ma sensu polowanie na byłych konfidentów bezpieki [...]. Na odmianę, fraternizowanie się z byłymi władcami, byłymi prześladowcami czy byłymi konfidentami jest kwestią może osobistej, rzekłbym, przesady w wielkoduszności.

    źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Zemsta jest rozkoszą bogów, a nie mądrością narodów: Gazeta Wyborcza, 1993-03-05

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • na odmianę _
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie w Zd. rozk.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny: neutralna postpozycja; wymagany obligatoryjny poprzedzający kontekst
Data ostatniej modyfikacji: 23.12.2018