po kaznodziejsku

  • w sposób podniosły i typowy dla wygłaszania kazań, pouczając przy tym, co jest właściwe pod względem moralnym
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  kaznodziejsko
  • Nie poczuł także zdumienia, kiedy oczy, grube szkła i ręce ojca złożone na dokumentach uniosły się gdzieś pod niewidoczny sufit, malejąc jeszcze bardziej, a głos zabrzmiał z góry po kaznodziejsku: - Kłamiesz [...].

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

    Chodził zawsze w garniturach z kamizelką, a wykładał niezależnie od tematu bardzo żarliwie i po kaznodziejsku. Był bardziej agitatorem niż nauczycielem.

    źródło: Jan Malinowski: Gimnazjum im. króla Zygmunta Augusta w Wilnie. Wspomnienia wychowawców i wychowanków, 1999 (books.google.pl)

    Opaliński tylko po kaznodziejsku mentoruje, gromi i oburza się. Nie umie zaś malować słowem czy przynajmniej opowiadać [...].

    źródło: Julian Krzyżanowski: Historia literatury polskiej, 1974 (books.google.pl)

  • część mowy: przysłówek

Data ostatniej modyfikacji: 21.02.2018