kolega po piórze

  • książk.  ktoś, kto również jest pisarzem lub dziennikarzem, tak jak osoba, o której się mówi
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    literatura


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • Kazimierz Mirosław Bartkowski ma w swoim dorobku tomik wierszy i pół drugiego. Użyczył bowiem w książce miejsca swojemu koledze po piórze, by i on mógł pokazać swoje wiersze światu, czyli tak naprawdę bliskim, znajomym i tym, którym jeszcze wrażliwości nie zagłuszyło codzienne zabieganie.

    źródło: NKJP: (Joter): Tęczowate i kropelkowate wiersze, Kurier Powiatu Kwidzyńskiego, 2000-02-04

    Jego koledzy po piórze – Stanisław Dygat, Anna Kowalska – czy aktorzy – Ludwik Benoit, Stanisław Jasiukiewicz – wyjechali z Wrocławia do stolicy niespodziewanie.

    źródło: NKJP: Krzysztof Kucharski: Stolica kusi artystów, Gazeta Wrocławska, 2006-10-25

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m1, odmienny: kolega
  • bez ograniczeń + kolega po piórze +
    CZYJ
    bez ograniczeń + kolega po piórze +
    KOGO
Data ostatniej modyfikacji: 15.07.2013