poszedł!

  • używane przez mówiącego w celu odpędzenia jakiejś osoby od siebie
  • W stosunku do osoby płci żeńskiej używa się formy poszła.

  • ATEMATYCZNY

  • Niech pan zatrzyma pociąg. - Zatrzymać pociąg? Zwariował! - I odwrócił się, kierując kroki w stronę budynku stacji. Zastawiłem mu drogę. - Niech pan zatrzyma. - Poszedł! - Nacisnął sobie głębiej czapkę na głowie i próbował mnie odepchnąć.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

    Żaden anioł nie nadlatywał. Tylko od drogi zataczało się jakieś wielkie pijane chłopisko. Chłopisko było brodate, licho odziane i szło chwiejnie na Mariana. - Czego tu?! Poszedł mi stąd! Łajzo!

    źródło: NKJP: Piotr Rowicki, Przed górami, przed lasami, 2005

    – Won! – krzyczy Roch, biegnąc w jej stronę z podkasanym fartuchem. – Poszła won! Kobietom wstęp wzbroniony! – wrzeszczy, a my żałujemy, że nie potrafimy go uzdrowić właściwym zastrzykiem.

    źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008

  • część mowy: wykrzyknik

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. pójść
Data ostatniej modyfikacji: 27.05.2018