kto _ tam wie

  • nadawca uważa, że nie można być pewnym tego, co jest mówione o danej osobie
  • Występuje w kontekście sądu podanego jako niepewny, zwłaszcza z użyciem takich słów, jak ponoć, podobno, rzekomo, niby, może.

  • wykładnik niepewności

  • JÓZIO - Czy mam garb na plecach albo długą szyję?
    BARBAR - Kto cię tam wie. Może nie masz, ale może i masz.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 4 (Rzeźnia 1973, Drugie danie 1968, Vatzlav 1970, Dom na granicy 1967, Testarium 1967), 1967

    Ponoć piosenkarka, ale kto ją tam wie!

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007

    Przy pierwszym stoliku Darek i Maciek, już pijani, a może jeszcze nie wytrzeźwieli od wczoraj, kto ich tam wie.

    źródło: NKJP: Marek Soból: Mojry, 2005

    A był i drugi ksiądz, zakonnik jakiś czy misjonarz, kto go tam wie, ale wypisali niedawno.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • kto _ tam wie
    zaimek osobowy w bierniku
    szyk: wewnętrzny: stały
Data ostatniej modyfikacji: 24.12.2018